Buz Çiçeği

Bu çiçek Anadolu’nun deÄŸiÅŸik yerlerinde yetiÅŸmektedir. Erzurum daÄŸlarında, Zigana ve Dersim içinde, Munzur Dağı’nın yamaçlarında bu çiçeÄŸe bolca rastlanır. Bu çiçeÄŸin bütün kısımları saydam cam kırıntıları gibi billurlarla süslüdür. Karşıdan üzeri buzlanmış, açık yeÅŸil renkli yaprakları andırır. 25 – 30 cm. kadar büyüyen Buz ÇiçeÄŸi, derin olmayan saksılara dikilerek yüksek bir yere asılacak olursa, aÅŸağıya doÄŸru sarkarak çok zarif sarkık bir ÅŸekil alır. ÇiçeÄŸi beyaz ve beyaz pembesi renktedir. Saksıda yetiÅŸtirilen bu garip çiçekler Temmuz’da meydana çıkarlarsa da, çiçekler ancak güneÅŸli zamanlarda geliÅŸir.
Asılmış olarak salon süslemesinde, güneye karşı güneşli bölmelerin ve kayalıklı bahçelerde havuzların kenarlarını süslemede kullanılır. Buz Çiçeği, tamamen Helyotrop Çiçeği gibi yetiştirilir. Gübreli topraklardan pek hoşlanır.

M. Roseum (Yeni adı Lanpranthus Ro-seus) pembe, M. Blandum (Lampranthus Blandis) pembe, M. Coccineum (Lanpranthus Coccineus) kırmızı, M. Aureum (Lanpranthus Aureus) portakal, M. Haworthii (Eropsia Haworthii) adlı türleri yarı dayanıklı, dekoratif birer saksı bitkisidirler.

Kışın dondan korunan camekânlarda, havadar ve güneşli kısımlarda, kuru bir ortamda çok iyi yetişirler. Topraklarına bol miktarda adi kum koymalıdır. Yazın bol olarak yapılan sulama, kışın azaltılarak toprak kuru tutulmalıdır. Çiçeklenme mevsiminden sonra çelik alınarak kolay çoğaltılabilirler. Alınan çelikler, adi kum ile biraz nemli yaprak ve bitki çürüğü bulunan saksılara dikildiklerinde, çok çabuk köklenirler.