Türk Aile Yapısı

Türk aile yapısı
Ancak bu konuya girmeden önce, Türk aile yapısına bir göz atmak gerekli­dir. Barthold’un da dediği gibi, Dede Korkut kitabında çok kadın alma yani (polygamy) ile ilgili, en ufak bir iz bile yoktur. Deli Dumrul hikâyesinde, karı ile kocanın birbirlerine karşı bağlılıkları­nı gösteren dil ve üslûba, belki dünya edebiyatında bile rastlanılamaz. Türk­lerde evlilik müessesesinin teori ve fel­sefesi işte budur. Bilge Kağan’ın hatu­nu, kocasına bir Çinli prensesi gelin ola­rak göndermedikleri için, Çin elçisini azarlamıştı. Bu, daha çok politika gereği bir kız almadır. Bu iş, ancak büyük ha­tunun rızası ile olabilirdi. Bununla bera­ber Dede Korkut kitabında, “kırk oynaşlı boğazca Fatma “dan da söz açılmıyor değildi. Kaşgarlı Mahmud’un da de­diği gibi, “oynaş”, başkaları ile sevişen kadın demektir. Kadınların kötü yollara düşmelerinin bir sebebi de, yaratılış bakir anlamında, cinsî duygularına dizgin vura-mamalarmdan ileri gelir. Bu, bir hasta­lıktır. Türkler bu tip kadınlara da “er­sek”, yani erkek düşkünü demişlerdi. Bunun diğer manası da, fahişe demek­tir. Anormal yaratılışlı kadınımsı erkek­ler için ise, XIV. yüzyıl Batı Türkleri “Irençli” diyorlardı. Bu konularda ölçü­lü olmak gereklidir. Büyük imparator­luklar kurmuş olan Türk illerinde, her zaman böyle şeyler olabilirdi. Câriye veya kölelerin değiş tokuşu, eski Türkçesiyle “kırkın koluşmak” da bir fuhuş değil, bir köle alımı ye satımı işiydi.